ŞİA’NIN KAYNAK ESERLERİNDEN OLAN UYUN-U AHBAR’UR- RIZA KİTABINDAN KIRK HADİS


1- Ali bin Ahmed, Muhammed bin Ahmed es- Sinanî ve Hüseyn bin İbrahim (r.a), Uyun’daki senetle Mahmud bin Ebi’l Bilad’dan şöyle dediğini nakletmişlerdir: İmam Rıza (a.s)’dan duydum ki şöyle buyuruyordu:

“Kim, bağışta bulunan kimseye teşekkür etmezse, Allah’a şükretmemiştir.”[1]

2- Uyun’daki senetle, İbrahim bin Mahmud’dan İmam Rıza (a.s)’ın şöyle buyurduğu naklolunmuştur:

“Mümin; iyi iş yaptığında hoşnut olan ve günah işlediğinde de mağfiret dileyen kimsedir. Müslüman da; müslümanların onun dili ve elinden salim kaldıkları kimsedir. Şer ve zararından güvende kalınmayan kimse ise bizden değildir.”[2]

3- Uyun’daki senetlerle, Ali bin Musa er- Rıza (a.s), babaları vasıtasıyla Resulullah (s.a.a)’den şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kıyamet günü ben dört gruba şefaat edeceğim: Zürriyetime (soyuma) ihtiram eden kimseye; onların ihtiyaçlarını karşılayan kimseye; çâresiz kaldıklarında onlara yardım için gayret gösteren kimseye; kalbi ve diliyle onlara yardımda bulunan kimseye.”[3]

4- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’den şöyle buyurduğunu nakletti:

“Altı şey, -üçü vatanda üçü de yolculukta olmak üzere- yiğitliktendir; vatanda olanlar şunlardır: Allah’ın kitabını (Kur’ân’ı) okumak; Allah’ın mescitlerini (camileri) imar etmek (şenlendirmek) ve Allah için kardeş edinmek. Yolculukta olanlar da şunlardır: Azığı infak etmek (bağışta bulunmak), güzel huylu olmak ve günah dışında mizah ve şaka yapmak.”[4]

5- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Allah Tebarek ve Teala buyuruyor ki: Ey Adem oğlu! Bana karşı insaflı davranmıyorsun; ben nimet vermekle seni seviyorum, oysa sen günah işlemekle bana buğz ediyorsun; benim hayrım sana inmektedir, oysa senin şerrin bana doğru yukarı çıkmaktadır; her gece-gündüz bir melek sürekli olarak senin çirkin amellerini bana bildirmektedir. Ey Adem oğlu! Eğer kendi vasfını, mevsuf (vasf edilmiş) olduğunu bilmediğin halde başka birisinden duymuş olsaydın, ona karşı mutlaka nefret ve buğz etmeye koyulurdun.”[5]

6- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu söylemiştir:

“Mümin, beş vakit namazlarını korudukça, şeytan ondan taraf sürekli olarak korku içerisinde olur; ama onları zayi ederse (onun vakitlerine önem vermezse), cesaret edip onu günaha sokar.”[6]

7- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kim farz olan namazını kılarsa, her namazından sonra bir duası Allah katında kabul olur.”[7]

8- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’den şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“İlim hazinedir; anahtarları ise soru sormaktır. Öyleyse -Allah size merhamet etsin- soru sorun. Çünkü bu işte dört kimse mükafatlanır: Soru soran, öğrenen, dinleyen ve cevap veren.”[8]

9- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’den şöyle nakletmiştir:

“Ümmetim, birbirlerini sevdikleri, birbirlerine hediye gönderdikleri, emaneti sahibine verdikleri, haramdan kaçındıkları, misafiri ağırladıkları, namaz kıldıkları ve zekat verdikleri sürece hayır üzeredirler; bunu yapmadıkları takdirde kıtlık ve bilenmiş bıçağa (veya kuraklık ve geçim zorluğuna) duçar olurlar.”[9]

10- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Allah Tebarek ve Teala Adem oğlunu muhatap kılarak şöyle buyurmuştur: “Ey Adem oğlu! Halkın günahı seni kendi günahından gafil etmesin; halkın sana verdiği nimetler (bağış), Allah’ın sana bağışladığı nimetleri unutturmasın; kendine ümit ettiğin halde halkı Allah’ın rahmetinden ümitsiz etme.”[10]

11- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

“Kim halkla muamele eder de onlara zulmetmez, onlarla konuşur da onlara yalan söylemez ve söz verir de sözünde durursa; yiğitliği (ve insaniyeti) kamil olan insanlardan olup adaleti aşikar, kardeşliği gerekli, gıybeti ise haram olur.”[11]

12- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s),, Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu rivayet etmiştir:

“Cenneti cehenneme tercih ediniz; amellerinizi batıl etmeğiniz; aksi takdirde ateşe atılır ebedi olarak onda kalmış olursunuz.” [12]

13- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kim bir mümini, fakir ve yoksulluğundan dolayı küçümseyip tahkir ederse, Allah Teala kıyamet günü onu mahşerdeki insanlara tanıtacak, daha sonra (yaptığı günahından dolayı) onu rezil ve rüsva edecektir.”[13]

14- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kim bir mümin erkek veya kadına iftira ederse veya onda olmayan bir şeyi (onu aşağı düşürmek için) onun aleyhinde söylerse, Allah Teala kıyamet günü onu, dediği sözün cevabını verene dek ateşten olan bir tepede hapseder.”[14]

15- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Ehl-i Beyt’ime zulmedene, onlarla savaşana, onların aleyhinde çalışanlara ve onlara sövenlere cennet haram kılınmıştır; ahirette de onlar için hayırdan hiçbir nasip yoktur. Allah Teala kıyamet günü onlarla konuşmayacak, onlara (rahmet gözüyle) bakmayacak, onları günahtan arındırmayacak ve onlar için elemli bir azap da vardır.”[15]

16- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kim bir şeyi bana garanti verirse, ben dört şeyi ona garanti veririm: Kim sıla-i rahim yaparsa (akrabalarına iyilik ederse), Allah’ın onu sevmesini, rızkını çoğaltmasını, ömrünü uzatmasını ve onu vaad ettiği cennete götürmesini garanti veririm.” [16]

17- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Sirke balı bozduğu gibi, kötü ahlak da (iyi) amelleri bozmaktadır.”[17]

18- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Kul güzel ahlakıyla, gündüzleri oruç tutup geceleri ibadetle geçiren kimsenin derecesine ulaşmaktadır.”[18]

19- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), İmam Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Resulullah (s.a.a)’e: “Cennete gitmeye daha çok sebep olan şeyler nelerdir? diye sorduklarında; “Allah’tan çekinmek ve güzel ahlaklı olmaktır” buyurdular. İnsanın Cehenneme gitmesine daha çok sebep olan şeyler nelerdir? diye sorduklarında da; “Karın ve ferc (avret yeri)’dir.”[19] buyurdular.[20]

20- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Hz. Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Ebu Cuhayfe (Veheb bin Abdullah-i Süvaî), geğirdiği halde Resulullah (s.a.a)’in yanına geldiğinde Hazret şöyle buyurdular: “Geğirmenin önünü al (az yemek ye); çünkü dünyada doyunca yemek yiyen insanların çoğu, kıyamet günü aç kalacaklardır.” Sonra İmam (a.s) buyurdu ki: “Ebu Cuhayfe artık ondan sonra, Allah’ın rahmetine kavuşana dek karnını yemekten doldurmadı (doyuncaya dek yemek yemedi).”[21]

21- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Hz. Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Eğer kul, ecelini ve onun kendisine doğru hızla yaklaştığını görmüş olsaydı, arzusuna düşman kesilir ve dünya talebini terk ederdi.”[22]

22- Uyun’daki senetle Hz. Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Beş şey vardır ki, onları elde etmek için bineklere binip yolculuğa çıksanız da onlar gibisini bulamazsınız:

1)      Kulun, günahından başka hiçbir şeyden korkmaması.

2)      Kulun, Allah’tan başka hiçbir kimseye ümit etmemesi.

3)      Kulun, kendisinden bilmediği bir şey sorulduğunda bilmiyorum demekten utanmaması.

4)      Kulun, bilmediği bir şeyi öğrenmekten hayâ etmemesi.

5)      Sabrın imana olan nispeti başın bedene olan nispeti gibidir; öyleyse sabrı olmayanın imanı olmaz.”[23]

 23- Uyun’daki senetle İmam Seccad (a.s)’dan, O da babasından ve O da Hz. Ali (a.s)’dan Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Kime Allah Teala bir nimet verirse, o nimetin şükrünü yerine getirmelidir. Kim çok zorla rızk kazanırsa, tövbe etmelidir. Kim de bir şeyden dolayı üzülürse, “La havle vela kuvvete illa billah” demeğe sarılmalıdır.”[24]

24- Uyun’daki senetle Hz. Resulullah (s.a.a)’den şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Ya Ali! Allah seni, aileni, şialarını sevenleri ve şialarının dostlarının dostlarını bağışlanmışlar topluluğundan saymıştır. Ya Ali! Sana müjdeler olsun! Sen “enze’ul- betin”sin; enzesin yani şirkten uzaksın; betins’in yani kalbin ilimle doludur.”[25]

25- Hüseyn bin Ahmed bin İdris Uyun’da adı geçen fertler vasıtasıyla Hasan bin Cehim’den şöyle dediğini naklediyor:

İmam Rıza (a.s)’a dedim ki: “Canım sana feda olsun! Allah’a tevekkül etmenin sınırı nedir?”

Buyurdu ki: “Sınırı şudur ki, Allah’la olup hiç kimseden korkmayasın.”

Arz ettim ki: “Tevazünün sınırı nedir?”

Buyurdu ki: “Halkın sana ikramda bulunmasını istediğin gibi, senin de halka ikramda bulunmandır.”

Arz ettim ki: “”Canım size feda olsun! Sizin yanınızda ne kadar değerim olduğunu öğrenebilir miyim?”

Buyurdu ki: “Benim senin yanında ne kadar değerli olduğuma bak (Yani beni sevdiğin kadar ben de seni seviyorum.)”[26]

26- Muhammed bin Hasan Uyun’daki zikredilen senetle Hüseyin bin Halid’den İmam Rıza (a.s)’ın şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Bizim soyumuzdan olanların yüzüne bakmak ibadettir.”

Oradakiler dediler ki; “Ey Resulullah’ın torunu! Bu soydan kastınız masum İmamlar mıdır yoksa Resulullah’ın soyundan gelen herkes mi?”

İmam (a.s) cevaben buyurdular ki: “Resulullah’ın soyundan gelen herkesin yüzüne bakmak, doğru yoldan sapmayıp günaha düşmedikleri müddetçe ibadettir.”[27]

27- Müfessir Corcani Uyun’da zikredilen senetle İmam Rıza (a.s)’dan, O da babası Musa bin Cafer (a.s)’dan şöyle naklediyor:

“İmam Sadık (a.s)’dan; ‘Bu dünyada zahid kimdir?’ sorduklarında şöyle buyurdular: “Dünyanın helallerini, kıyamette vereceği hesabından dolayı ve haramlarınıysa kıyamette duçar olacağı azabından dolayı terk eden kimsedir.”[28]

28- Hüseyn bin Ahmed bin İdris Uyun’daki senetle İmam (a.s)’ın şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Kim fakir bir müslümana zengin birisine verdiği selam gibi selam vermezse, kıyamet günü Allah Teala’nın huzuruna çıktığında Allah’ı kendisine gazap etmiş bir halse bulur.”[29]

29- Ebu Ali Ahmed bin Ebi Cafer el-Beyheki, 354 kameri yılında hacdan dönerken, “Feyd” (Irak’la Mekke arasında bir yer) denen yerde bana, (Uyun’daki senetle) Davud bin Süleyman’dan şöyle nakletti: Ali bin Musa er-Rıza (a.s), babaları ve dedeleri vasıtasıyla Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletti:

“Kıyamet günü olduğunda Allah Teala şialarımızın hesabını bize bırakacak. Şialarımızdan kendisiyle Allah Teala arasındaki haklar hususunda biz hüküm vereceğiz ve Allah Teala da o hükmü kabul edecektir. Onlardan her birinin boynunda kul hakkı olursa, o kuldan onları bağışlamasını rica edeceğiz; o da (bizim hatırımıza) onu bağışlayacaktır. Eğer onlarla bizim aramızdaki haklar olursa, biz onu bağışlamaya herkesten daha layığız.”[30]

30- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Bizden sonraki İmamların hepsi, Hüseyin’in soyundandır. Kim onlara itaat ederse, Allah’a itaat etmiştir; kim de onlara isyan ederse, Allah’a isyan etmiştir. Onlar sağlam kulp ve Allah Teala’ya olan vesilelerdirler.”[31]

31- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Ben kimin mevlası isem, Ali de onun mevlasıdır. Allah’ım! Ali’yi seveni sev; Ali’ye düşman olana düşman ol; O’na yardım edene yardım et; O’nun düşmanını rüsva et; O ve O’nun soyundan olanların yararına ol; onların arasında onun hayırlı halefi ol; onlara bağışladıklarını bereketli kıl; onları Ruh’ul- Kudüs (Cebrail) ile teyit et; yeryüzünün neresine yönelirlerse, onları muhafıza et; İmamet makamını onların arasında kıl; onlara itaat edenlere mükafat ver; onlara isyan edenleri ise helak et; şüphesiz sen yakın ve duaları kabul edensin.”[32]

32- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Bizim hak üzere olan Kâim’imiz (Hz. Mehdi -a.s-) kıyam etmedikçe kıyamet kopmaz. Onun kıyamı Alah Teala izin verdiği zaman gerçekleşecektir; kim O’na uyarsa, kurtulacak; kim de O’na sırt çevirirse, helak olacak. Ey Allah’ın kulları! Allah’ı hatırlayın ve karlar üzerinde gitmek zorunda kalsanız dahi O’na doğru koşun. Çünkü O, Allah Teala’nın yeryüzündeki hücceti ve benim halifemdir.”[33]

33- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Ya Ali! Sen benim yaratıldığım ağaçtan (soydan) yaratıldın; ben o ağacın köküyüm, sen ise gövdesisin; Hasan ve Hüseyin dalları, dostlarımız ise yapraklarıdırlar. Kim bu ağacın herhangi bir yerine tutunursa, Allah Teala onu cennetine götürür.”[34]

34- Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s), Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Ezan okuyanlar, kıyamet günü boy açısından insanların en uzunu olacaklar.”[35]

35- İbn-i Zekeriyya, Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s)’dan, O da babaları vasıtasıyla Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Kim kırk gün ihlas ile Allah’a kulluk ederse, hikmet çeşmeleri kalbinden diline akar.”[36]

36- İbn-i Zekeriyya, aynı senetle İmam Rıza (a.s)’dan, O da babaları vasıtasıyla Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Misafirin ev sahibi üzerindeki haklarından biri de, onunla kapıya kadar yürümesidir (onu uğurlamasıdır).”[37]

37- İbn-i Zureyk, Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s)’dan, O da babaları vasıtasıyla Resulullah (s.a.a)’in şöyle buyurduğunu naklediyor:

“Kim öfkesinin önünü alırsa, Allah Teala azabını ondan uzaklaştırır; kim de ahlakını güzelleştirirse, Allah Teala onu, geceleri ibadet edip gündüzleri oruç tutanların makamına ulaştırır.”[38]

38- İbn-i Zureyk, Uyun’daki senetle İmam Rıza (a.s)’dan, O da babaları vasıtasıyla Emir’ul- Muminin Ali (a.s)’dan, O da Resulullah (s.a.a)’den şöyle buyurduğunu nakletmiştir:

“Hediye, kinleri kalplerden giderir.”[39]

39- Temim bin Abdullah el-Kureşi, Uyun’da zikredilen senetle Abdusselam el-Herevi’den şöyle dediğini naklediyor: Şaban ayının son cumasında, Ali bin Musa er-Rıza (a.s)’ın yanına gittim, İmam (a.s) şöyle buyurdular:

“Ey Eba Selt! Şaban ayının çoğu geçti, bugün bu ayın son cumasıdır. Bu ayda yapılması sevap olan ve tembellik ederek yapmadığın hayır amelleri bu son bir haftada telafi et. Sana faydası olan işleri yapmaya koyul; faydası olmayan işleri ise terk et. Çokça dua et, mağfiret dile, Kur’ân oku ve işlemiş olduğun günahlardan tövbe ederek Allah’a yönel; ki böylece Allah’a muhlis olduğun halde Allah’ın ayı sana yönelmiş olsun.

Bu ayda boynunda olan bütün emanetleri eda et; müminlere karşı kalbinde herhangi bir kin varsa onu kalbinden sök at; işlemiş olduğun bütün günahlardan uzak dur. Allah’tan kork; gizli ve aşikar olan işlerinde Allah Teala’ya tevekkül et. (Bil ki) ‘Kim Alah’a tevekkül ederse, Allah ona yeter. Şüphesiz Allah Teala işini neticeye ulaştıran ve her şey için takdir kılmış olandır.’ Bu ayın geri kalan günlerinde şu zikri çok tekrarla: “Allahumme in lem tekun kad ğaferte lena fi ma meza min Şa’ban, feğfir lena fima bekıye minhu.” (Allah’ım, eğer Şaban ayının geçen günlerinde bizi bağışlamamış isen, öyleyse geriye kalan günlerinde bizi bağışla.) Allah Teala Ramazan ayının hatırına birçok kimseleri bu ayda cehennem ateşinden kurtarmaktadır.”[40]

40- Uyun’daki aynı senetle Abdulazim Haseni’den şöyle dediği naklediliyor: İmam Cevad (a.s)’a arz ettim ki; “Ey Resulullah’ın torunu! Benim için babalarından bir hadis nakleder misin?” İmam Cevad (a.s) buyurdu ki:

“Babam (İmam Rıza -a.s-) babaları aracılığıyla Hz. Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu nakletti: “İnsanlar; akıl, ilim, huy, fakirlik ve zenginlik yönünden farklı oldukları sürece, birbirleriyle güzel geçinirler. Eğer mezkur sıfatlarda eşit olsalardı, (yükümlülük üstlenmekten kaçarak) helak olurlardı.”

Ravi diyor ki: İmam (a.s)’a; “Ey Resulullah’ın torunu! Biraz daha buyurun.” dediğimde buyurdular ki:

“Babam dedeleri vasıtasıyla Hz. Ali (a.s)’ın şöyle buyurduğunu nakletti: “Eğer sırlarınızı birbirinize açarsanız, artık onu gizleyemezsiniz.”

Ravi diyor ki: Yine İmam (a.s)’a; “Ey Resulullah’ın torunu! Biraz daha buyurun” dediğimde şöyle buyurdular:

“Babam dedeleri vasıtasıyla Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu bana nakletti: “Sizler mallarınızla halkı kuşatamazsınız (onların gönüllerini hoş edemezsiniz); öyleyse açık yüzlülük ve güzel davranışınızla onları kuşatınız; çünkü ben Allah Resulünün şöyle buyurduğunu duydum: “Sizler mallarınızla halkın gönüllerini hoş edemezsiniz; o halde ahlakınızla onların gönüllerini hoş edin.”

Ravi diyor ki: “Yine İmam (a.s)’a; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dediğimde buyurdu ki:

“Babam, babası ve dedeleri vasıtasıyla Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu bana nakletti: “Kim zamanı kınarsa, kınanılması çok olur.”

 Ravi diyor ki: “Yine İmam (a.s)’a; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dediğimde İmam (a.s) buyurdular ki:

“Babam babası ve dedeleri aracılığıyla Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti: “Kötü insanlarla oturup kalkmak, iyi insanlar hakkında su-i zan doğurur.”

Yine ravi diyor ki: İmam (a.s)’a; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dediğimde İmam (a.s) buyurdular ki:

“Babam babası ve dedeleri vasıtasıyla Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti: “Allah’ın kullarına haksızlık etmek, ahiret için ne de kötü azıktır!”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) buyurdular ki:

“Babam, babası ve dedeleri aracılığıyla Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti: “Her kişinin değeri, yaptığı güzel işiyle ölçülür.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) buyurdular ki:

“Babam babası ve dedeleri vasıtasıyla Emir’ul- Muminin Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti: “Her insan, dilinin altında saklıdır.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) buyurdular ki:

“Babam, babası ve dedeleri vasıtasıyla Emir’ul- Muminin Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti: “Kendi kadrini bilen helak olmaz.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti:

“Bir işi yapmadan önce tedbir almak, insanı pişmanlıktan kurtarır.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti:

“Kim zamana güvenirse, yıkılır (zarar görür.)”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu naklettiler:

“Kendi görüşüyle yetinen, canını tehlikeye atmıştır.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu naklettiler:

“Ailenin azlığı, iki kolaylıktan biridir.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu naklettiler:

“Bencillik kimde olursa, helak olur.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti:

“Kim, Allah yolunda infak edilen malın yerine yenisinin geleceğine iman ederse, bağış yapmada cömert olur.”

Ben yine; “Ey Resulullah’ın oğlu! Biraz daha buyurun” dedim. İmam (a.s) aynı senetle Hz. Ali (a.s)’dan şöyle buyurduğunu nakletti:

“Kim elinin altındakilerden amanda kalmaya razı olursa, kendisinden yüksekte olanlardan amanda kalma nimeti ona verilir.”

Ravi, daha sonra İmam (a.s)’a; “Bu kadarı bana yeter” dedim diyor.[41]

 


 


[1] - A. K. 2, s. 3, h. 2.

[2] - A. K. 2, s. 4, h. 3.

[3] - A. K. 2, s. 4, h. 4.

[4] - A. K. 2, s. 11, h. 13.

[5] - A. K. 2, s. 12, h. 18.

[6] - A. K. 2, s. 14, h. 21.

[7] - A. K. 2, s. 14, h. 22.

[8] - A. K. 2, s. 14, h. 23.

[9] - A. K. 2, s. 15, h. 25.

[10] - A. K. 2, s. 15, h. 27.

[11] - A. K. 2, s. 17, h. 33.

[12] - A. K. 2, s. 24, h. 52.

[13] - A. K. 2, s. 26, h. 58.

[14] - A. K. 2, s. 28, h. 63.

[15] - A. K. 2, s. 28, h. 65.

[16] - A. K. 2, s. 37, h. 93.

[17] - A. K. 2, s. 38, h. 96.

[18] - A. K. 2, s. 38, h. 97.

[19] - Yani Şeytan, daha çok bu iki yolla insanı yoldan saptırıp cehenneme sokar.

[20] - A. K. 2, s. 40, h. 107.

[21] - A. K. 2, s. 42, h. 113.

[22] - A. K. 2, s. 44, h. 120.

[23] - A. K. c. s. 57, h. 155.

[24] - A. K. c. 2, s. 63, h. 171.

[25] - A. K. c. 2, s. 67, h. 182.

[26] - A. K. c. 2, s. 72, h. 192.

[27] - A. K. c. 2, s. 74, h. 196.

[28] - A. K. c. 2, s. 77, h. 199.

[29] - A. K. c. 2, s. 78, h. 202.

[30] - A. K. c. 2, s. 92, h. 213.

[31] - A. K. c. 2, s. 94, h. 217.

[32] - A. K. c. 2, s. 96, h. 227.

[33] - A. K. c. 2, s. 98, h. 230.

[34] - A. K. c. 2, s. 98, h. 233.

[35] - A. K. c. 2, s. 106, h. 249.

[36] - A. K. c. 2, s. 125, h. 322.

[37] - A. K. c. 2, s. 126, h. 324.

[38] - A. K. c. 2, s. 128, h. 330.

[39] - A. K. c. 2, s. 135, h. 345.

[40] - A. K. c. 2, s. 76, h. 198.

[41] - A. K. c. 2, s. 81, h. 204.