96- ALAK SURESİ

Mekkîdir, on dokuz âyettir.

(2. âyette insanın, kan pıhtısından yaratıldığı anlatıldığından kan pıhtısı anlamına gelen Alâk adı verilmiştir. Hz. Muhammed (s.a.a)'e ilk vahyedilen âyetler bu sûrenin başındaki âyetlerdir.)

Rahman ve Rahîm Allah Adıyla

1- Oku Rabbinin adıyla ki bütün mahlûkatı yarattı.[1][1]

2- İnsanı da bir parça kan pıhtısından var etti.

3- Oku ve Rabbin, pek büyük bir kerem sâhibidir.

4- Öyle bir Rab ki kâlemle öğretmiştir.

5- İnsana bilmediğini belletmiştir.

6- İş öyle değil, şüphe yok ki insan, azar elbette.

7- Kendini ihtiyâcı yok görürse.

8- Şüphe yok ki dönüş, Rabbinin tapısına.

9- Gördün mü nehyedeni. [2][2]

10- Bir kulu, namaz kılarsa.

11- Bir düşün, ya o doğru yolu bulup giderse.

12- Yahut da çekinmeyi emrederse.

13- Gördün mü sen de, ya öbürü yalanlar ve yüz çevirirse.

14- Bilmez mi ki Allah, bilir gerçekten de.

15- İş öyle değil, vaz geçmezse eğer elbette tutarız perçeminden.

16- Yalan söyleyenin, yanlış hareket edenin perçeminden.

17- Derken hemdemlerini, kavmini, kabîlesini çağırır.

18- Biz de yakında zebânileri çağırırız.

19- İş öyle değil, itâat etme ona ve artık secde et de yaklaş.